Opis

(hebrajskie, odrzwia; jidysz mezuze) –  specjalny, ozdobny futerał – zazwyczaj w formie półwałka (prostopadłościanu), albo też zdobione na przykład ornamentami roślinnymi i zwierzęcymi puzderko z metalu, szkła, płaskorzeźbionej kości słoniowej; bądź ozdobna podłużna, prawie zupełnie płaska tarcza, wykonana z drewna albo metalu (często srebra); a w bardzo ubogich domach – dwa odpowiednio przycięte kawałki tektury; z umieszczonym w środku zwitkiem pergaminu, na którym zostały wypisane ręcznie przez pisarza wersety z Tory (Pwt 6,4-9 i 11,13-21), stanowiące zarazem fragment tekstu codziennej modlitwy SZMA ISRAEL, zgodnie z nakazem biblijnym (Pwt 6,9). Przez mały, prostokątny lub okrągły otwór w górnej części futerału widoczny był jedynie napis Szad(d)aj (hebrajskie, Wszechmocny )

Mezuzę przytwierdzano do prawej framugi drzwi, w górnej jej części (w pozycji nachylonej pod pewnym kątem), przy głównym wejściu oraz na framugach drzwi, wiodących do poszczególnych pomieszczeń w domu żydowskim (także w bramach kamienic i domostw).

( za Polskim Słownikiem Judaistycznym- https://www.jhi.pl/psj/mezuza_Mezuza )